Streszczenie
Bielactwo nabyte to przewlekły, nabyty proces depigmentacji manifestujący się obecnością na skórze odbarwionych plam. Choroba rozpoczyna się zwykle zaraz po urodzeniu lub we wczesnym dzieciństwie. Rozpoznanie zazwyczaj jest proste, a lampa Wooda oraz badanie histopatologiczne wycinka skóry stanowią pomocne metody. Leczenie tej jednostki chorobowej uznawane jest za trudne. W artykule zostały przedstawione wszystkie dostępne metody terapii oraz pomocne wytyczne.

 

Słowa kluczowe: bielactwo nabyte, diagnostyka różnicowa, leczenie

 

Wybrane problemy kliniczne zaburzeń ogólnoustrojowych u chorych na łuszczycę 
Selected clinical problems of internal disorders in patients with psoriasis
Anna Neneman-Hirsch, Zygmunt Adamski

 

Streszczenie
Już od dawna naukowcy zauważyli związek łuszczycy i różnorodnych schorzeń narządów wewnętrznych. Jak dowodzą dane z literatury, zarówno łuszczyca, jak i choroby układu sercowo- naczyniowego wykazują pewne wspólne cechy etiopatogenetyczne. Podkreśla się np. udział cytokin prozapalnych, takich jak TNF- alfa, IL- 1, IL- 6, IL- 8, IL- 12, IL- 23.
Ponadto istnieje pewna korelacja pomiędzy nasileniem zmian skórnych w przebiegu łuszczycy a przebiegiem chorób internistycznych. Podkreśla się, że przewlekle utrzymujący się uogólniony stan zapalny skóry w łuszczycy, leki stosowane w terapii ogólnej tej dermatozy oraz często występujący niezdrowy styl życia u chorych na łuszczycę mogą podtrzymywać, czy też przyczyniać się do powstania niekorzystnego profilu pewnych czynników ryzyka sercowo- naczyniowego.
Jak dotąd przeprowadzono badania na grupie 288 pacjentów chorych na łuszczycę, którzy byli hospitalizowani na Oddziale Chorób Skóry Szpitala Wojewódzkiego w Poznaniu. Pacjentów podzielono na 4 podgrupy: z łuszczycą zwyczajną (69,4%), stawową (24,3%), krostkową (2,4%) i erytrodermią łuszczycową (5,5%). W metodach pracy wzięto pod uwagę badanie przedmiotowe i podmiotowe, badanie ankietowe chorych na łuszczycę oraz badanie ankietowe dotyczące jakości życia pacjentów. Ponadto przeprowadzono badanie konsultacyjne kardiologiczno- internistyczne w celu stwierdzenia schorzeń współistniejących u chorych na łuszczycę. Wykonano również badania laboratoryjne i diagnostyczne.
Podsumowano częstość współistnienia u chorych na łuszczycę różnych schorzeń. Stwierdzono, że hipercholesterolemia dotyczy ok. 57,7%, nadciśnienie tętnicze ok. 61%, choroba niedokrwienna serca ok. 12%, cukrzyca typu 2 ok. 10,4%. Natomiast częstość współistnienia u chorych na łuszczycę nałogów wynosi: palenie tytoniu w ok. 47%, spożywanie alkoholu w ok. 25,7%.
Ponadto stwierdzono, że łuszczyca znacząco obniża jakość życia chorych (DLQI > 10 w 64,4%).

 

Słowa kluczowe: łuszczyca, cytokiny prozapalne, choroby sercowo- naczyniowe

 

Izotretinoina doustna: pozastandardowe wskazania w schorzeniach dermatologicznych 
Oral isotretinoin: non¬ standard indications in dermatological diseases
Katarzyna Kisiel, Sebastian Uczniak, Marcin Troszczyński, Aleksandra Kaszuba

 

Streszczenie
Izotretinoina doustna – syntetyczny analog witaminy A – od około 30 lat pozostaje „złotym standardem” w leczeniu ciężkich postaci trądziku pospolitego. Ze względu na właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące oraz wpływ na proliferację i różnicowanie komórek, izotretinoina doustna znalazła zastosowanie również w innych schorzeniach dermatologicznych, m.in. w profilaktyce i terapii chłoniaków skóry, mięsaka Kaposiego, nowotworów skóry oraz kłykcin kończystych. Obecne standardy lecznicze nie uwzględniają jednak izotretinoiny w terapii większości z wymienionych jednostek chorobowych. W poniższym artykule prezentujemy pozastandardowe wskazania do zastosowania izotretinoiny doustnej w schorzeniach dermatologicznych.

 

Słowa kluczowe: retinoidy, izotretinoina, nowotwory skóry, działanie przeciwzapalne, działanie imunomodulujące

 

Wytyczne dotyczące postępowania u pacjentek z wulwodynią 
Guidelines for the management of vulvodynia
D. Mandal, D. Nunns, M. Byrne, J. McLelland, R. Rani, J. Cullimore,
D. Bansal, F. Brackenbury, G. Kirtschig, M. Wier
British Society for the Study of Vulval Disease (BSSVD) Guideline Group

 

Streszczenie
Przedstawione wytyczne dotyczące postępowania u pacjentek z wulwodynią zostały przygotowane przez Grupę Roboczą Brytyjskiego Towarzystwa Badania Chorób Sromu (British Society for the Study of Vulval Disease – BSSVD). Stanowią one zbiór wskazówek terapeutycznych opartych na dowodach naukowych; pod każdym zaleceniem określono poziom wiarygodności danych (aktualny w momencie ich przygotowywania).

 

Słowa kluczowe: wytyczne, ból sromu, wulwodynia

Erythema dyschromicum perstans (EDP) 
Marta Pastuszka, Aleksandra Kaszuba, Katarzyna Poznańska-Kurowska

 

Streszczenie
Erythema dyschromicum perstans (ashy dermatosis) jest rzadkim, przewlekłym, idiopatycznym schorzeniem. Charakteryzuje się obecnością bezobjawowych, powoli powiększających się, szaroniebieskich, przebarwionych wykwitów plamistych, o różnym kształcie, umiejscowionych na skórze tułowia, twarzy i kończyn górnych. EDP występuje z równą częstością u obu płci, nie stwierdza się predyspozycji genetycznej. Zwykle ujawnia się w drugiej dekadzie życia, u osób z IV fototypem skóry. Większość opisanych przypadków choroby pochodzi z krajów Ameryki Łacińskiej i Azji. Nie ma skutecznej metody leczenia. Próby zastosowania: filtrów przeciwsłonecznych, peelingów chemicznych, antybiotyków, kortykosteroidów, witamin, izoniazydu, gryzeofulwiny, leków przeciwhistaminowych i chlorokiny nie przynoszą poprawy klinicznej.

 

Słowa kluczowe: ashy dermatosis, przebarwienia, idiopatyczna plamista hiperpigmentacja

 

Diagnostyka różnicowa nadżerek i pęcherzy u noworodków i małych dzieci na przykładzie wrodzonego pęcherzykowego i nadżerkowego zapalenia skóry z siateczkowatym bliznowaceniem u 4-letniej dziewczynki 
Differential diagnostic of erosions and blisters in the neonate and young child for example congenital vesicular erosive dermatosis supple reticulated scarring in 4-years old girl
Piotr Brzeziński

 

Streszczenie
Skóra noworodków różni się od skóry dorosłych strukturą i funkcją. Również dermatozy w tym okresie charakteryzują się odmiennym obrazem klinicznym. Ustalenie dokładnego rozpoznania u noworodków z objawami pęcherzy i nadżerek nie zawsze jest proste. Pod uwagę musi być brane wiele różnych jednostek chorobowych, w tym nabytych (np. zakaźne, immunologiczne, pourazowe) oraz schorzeń dziedzicznych.
Na przykładzie 4-letniej dziewczynki z wrodzonym pęcherzykowym i nadżerkowym zapaleniem skóry z siateczkowatym bliznowaceniem (SCAR) przedstawiono diagnostykę różnicową nadżerek i pęcherzy u noworodków oraz małych dzieci. SCAR jest rzadką chorobą. Obecne już w chwili urodzenia pęcherze przekształcają się z czasem w nadżerki i strupy, a następnie pojawiają się charakterystyczne siateczkowate blizny. SCAR można różnicować na przykład z: epidermolysis bullosa hereditaria, pachyonychia congenita, epidermolysis bullosa acquisita, linear IgA dermatosis, bullous impetigo, bullous mastocytosis, toxic epidermal necrolysis.

 

Słowa kluczowe: zapalenie skóry, wrodzone pęcherzykowe i nadżerkowe zapalenie skóry z siateczkowatym bliznowaceniem, pęcherzykowo- nadżerkowe zapalenie skóry

Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi
Mirosława Kuchciak Brancewicz

 

Streszczenie
Atopowe zapalenie skóry rozpoczyna się już w 3 - 4 pierwszych miesiącach życia. Wiele czynników może powodować zaostrzenia AZS, w tym pokarmy. Pokarmem gatunkowo swoistym jest mleko matki. Celem, do którego należy dążyć jest według ekspertów polskich, europejskich i amerykańskich wyłączne lub pełne karmienie piersią. Nie ma obecnie żadnych danych, że stosowanie hydrolizatów białkowych może opóźnić lub zapobiec chorobom atopowym.
Większość noworodków płci męskiej rodzi się z tzw. stulejką fizjologiczną. Jest ona normalnym etapem rozwojowym. Nie należy odciągać napletka ,,na siłę”, bo powoduje to mikrourazy i może prowadzić do stulejki patologicznej wymagającej leczenia miejscowego, a nieraz interwencji chirurgicznej.
Ostatnio pojawiło się dużo doniesień o skuteczności działania propranololu w leczeniu naczyniaków dziecięcych. Jest to obiecująca opcja terapeutyczna, ale powinna być zarezerwowana dla dzieci obciążonych możliwością powikłań. Dla większości naczyniaków krwionośnych właściwe jest niepodejmowanie aktywnej interwencji.
Ziarniniak ropny dość często występuje u małych dzieci. Ponieważ ma tendencję do krwawienia, budzi niepokój i skłania rodziców do szukania pomocy doraźnej, a potem specjalistycznej w celu skutecznego usunięcia zmiany. Najczęściej wykonuje się zabieg elektrokoagulacji, który przeprowadza się szybko, bezpiecznie i niewielkim kosztem z zastosowaniem znieczulenia miejscowego.
Liszajec zakaźny jest bakteryjną chorobą skóry. U dzieci występuje w odmianie pęcherzowej i wymaga stosowania środków przeciwbakteryjnych o działaniu osuszającym. Czasami niezbędne jest leczenie ogólne doustne lub pozajelitowe (zwłaszcza u noworodków).
 

Słowa kluczowe: żywienie niemowląt, stulejka, naczyniaki dziecięce, ziarniniak ropny, liszajec zakaźny