PRACE PRZEGLĄDOWE
Mukormykoza – współinfekcja u chorych z COVID-19
Michał Seneczko, Franciszek Seneczko
Powikłania skórne szczepienia przeciw COVID-19
Paulina Szczepanik-Kułak
Świerzb – „stara” choroba, nowe możliwości leczenia
Michał Niedźwiedź, Małgorzata Skibińska, Joanna Narbutt
Atopowe zapalenie skóry typu niemowlęcego postrzegane przez pryzmat fizyki – dlaczego tak ważne jest wczesne rozpoznanie i profilaktyka pierwotna? Cztery cechy wczesnego rozpoznania
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
Atopowe zapalenie skóry – korzyści ze stosowania terapii proaktywnej
Agnieszka Żebrowska
OPISY PRZYPADKÓW
Klasyczny liszaj płaski mieszkowy: cechy kliniczne, trichoskopowe i histopatologiczne na przykładzie zmian skórnych u 54-letniej pacjentki
Piotr Brzeziński, Beatriz Di Martino Ortiz, Ewelina Cywińska
Podostra reakcja skórna w postaci rumienia wielopostaciowego po podaniu dożylnym infliksymabu – studium przypadku
Krzysztof Kanabaj, Iwona Krela-Kaźmierczak, Kinga Adamska, Magdalena Czarnecka-Operacz, Monika Bowszyc-Dmochowska, Agnieszka Dobrowolska
PYTANIA DO SPECJALISTY
Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
AKTUALNOŚCI NAUKOWE
Aktualności naukowe
Paulina Szczepanik-Kułak
DZIAŁ PORAD PRAWNYCH
Zadośćuczynienie za naruszenie praw pacjenta
Sylwia Kiełbasa
Warto przeczytać
Program edukacyjny – Dermatologia Praktyczna
Mukormykoza – współinfekcja u chorych z COVID-19
Michał Seneczko, Franciszek Seneczko
Powikłania skórne szczepienia przeciw COVID-19
Paulina Szczepanik-Kułak
Świerzb – „stara” choroba, nowe możliwości leczenia
Michał Niedźwiedź, Małgorzata Skibińska, Joanna Narbutt
Atopowe zapalenie skóry typu niemowlęcego postrzegane przez pryzmat fizyki – dlaczego tak ważne jest wczesne rozpoznanie i profilaktyka pierwotna? Cztery cechy wczesnego rozpoznania
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
Atopowe zapalenie skóry – korzyści ze stosowania terapii proaktywnej
Agnieszka Żebrowska
OPISY PRZYPADKÓW
Klasyczny liszaj płaski mieszkowy: cechy kliniczne, trichoskopowe i histopatologiczne na przykładzie zmian skórnych u 54-letniej pacjentki
Piotr Brzeziński, Beatriz Di Martino Ortiz, Ewelina Cywińska
Podostra reakcja skórna w postaci rumienia wielopostaciowego po podaniu dożylnym infliksymabu – studium przypadku
Krzysztof Kanabaj, Iwona Krela-Kaźmierczak, Kinga Adamska, Magdalena Czarnecka-Operacz, Monika Bowszyc-Dmochowska, Agnieszka Dobrowolska
PYTANIA DO SPECJALISTY
Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
AKTUALNOŚCI NAUKOWE
Aktualności naukowe
Paulina Szczepanik-Kułak
DZIAŁ PORAD PRAWNYCH
Zadośćuczynienie za naruszenie praw pacjenta
Sylwia Kiełbasa
Warto przeczytać
Program edukacyjny – Dermatologia Praktyczna
Mukormykoza – współinfekcja u chorych z COVID-19
Mucormycosis – co-infection in patients with COVID-19Michał Seneczko, Franciszek Seneczko
Streszczenie
W przebiegu pandemii COVID-19 występuje wzrost zachorowań na mukormykozę. Mukormykoza jest inwazyjną infekcją grzybiczą o ciężkim przebiegu. Do patogenów mukormykozy należą gatunki z grupy oportunistycznych pleśni (mucormycetes).
Na rozwój mukormykozy u chorych z COVID-19 są szczególnie podatne osoby z obniżoną odpornością – po przewlekłym stosowaniu leków immunosupresyjnych, w tym kortykosteroidów, a także z niekontrolowaną cukrzycą, nowotworami hematologicznymi, po przeszczepie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych, po przeszczepie narządów litych oraz przyjmujące antybiotyki o szerokim spektrum działania.
Na podstawie lokalizacji anatomicznej oraz stopnia zaawansowania klinicznego wyróżnia się sześć postaci klinicznych mukormykozy: nosowo-oczodołowo-mózgową, płucną, skórną, rozsianą, żołądkowo-jelitową oraz postacie rzadsze.
Słowa kluczowe: COVID-19, SARS-CoV-2, mukormykoza, kortykosteroidy, cukrzyca
Abstract
In the course of the COVID-19 pandemic, there is an increase in the incidence of mucormycosis. Mucormycosis is a severe, invasive fungal infection. The pathogens of mucormycosis include species
from the group of opportunistic molds (mucormycetes).
People with reduced immunity are particularly susceptible to the development of mucormycosis with COVID-19 – after chronic use of immunosuppressants, including corticosteroids, as well as with uncontrolled diabetes, haematological cancers, after allogenic hematopoietic stem cell transplantation, after solid organ transplant and taking antibiotics with a broad spectrum of activity.
On the basis of anatomical location and clinical stage, there are six clinical forms of mucormycosis: naso-orbital-cerebral, pulmonary, cutaneous, disseminated, gastrointestinal and rarer forms.
Key words: COVID-19, SARS-CoV-2, mucormycosis, corticosteroids, diabetes mellitus
Powikłania skórne szczepienia przeciw COVID-19
Cutaneous side effects of COVID-19 vaccines
Paulina Szczepanik-Kułak
Paulina Szczepanik-Kułak
Streszczenie
Szczepionki są bardzo użytecznym, wciąż nowym narzędziem przeciwko COVID-19, stymulującym układ odpornościowy. Wprowadzone na rynek medyczny pod koniec 2020 r., nie spotkały się z całkowitą aprobatą społeczeństwa. Główna obawa wiąże się z potencjalnymi poszczepiennymi działaniami niepożądanymi. Obecnie w naszym kraju dostępne są cztery szczepionki przeciwko SARS-CoV-2. Dwie z nich to szczepionki mRNA, dwie to szczepionki wektorowe. Wskazania do stosowania, liczba dawek oraz częstość podania są zgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego.
Niewątpliwie wyniki badań klinicznych pozwoliły na istotny wgląd w podstawową charakterystykę badanych szczepionek, przede wszystkim w aspekcie ich wysokiej skuteczności i bezpieczeństwa. Jednakże masowe szczepienia na całym świecie pozwoliły na dokładniejsze określenie profilu bezpieczeństwa preparatów. W ostatnim czasie pojawiły się liczne doniesienia obserwacyjne oraz opisy przypadków dermatoz związanych z podaniem szczepionki przeciw COVID-19, rozwijających się de novo lub jako zaostrzenie istniejącej już wcześniej choroby skóry.
Wyróżnia się kilka podtypów skórnych działań niepożądanych: opóźnione duże odczyny, osutki odropodobne, pokrzywkę, opóźnione odczyny zapalne na wypełniacze z kwasu hialuronowego, odmroziny oraz szereg innych chorób, które przedstawiono w formie opisów przypadków. Większość z nich miała charakter łagodny, samoustępujący. Dlatego też w świetle trwającej pandemii, pojawiających się nowych wariantów SARS-CoV-2, potencjalne działania niepożądane szczepionek COVID-19 nie powinny stanowić przeszkody w dostarczaniu tych wartościowych preparatów w walce z wirusem. Jednakże świadomość rzadkich skórnych działań niepożądanych jest niezbędna dla pracowników służby zdrowia, w szczególności lekarzy dermatologów, celem wdrożenia odpowiedniego postępowania.
Słowa kluczowe: wirus SARS-CoV-2, infekcja COVID-19, szczepienie
Szczepionki są bardzo użytecznym, wciąż nowym narzędziem przeciwko COVID-19, stymulującym układ odpornościowy. Wprowadzone na rynek medyczny pod koniec 2020 r., nie spotkały się z całkowitą aprobatą społeczeństwa. Główna obawa wiąże się z potencjalnymi poszczepiennymi działaniami niepożądanymi. Obecnie w naszym kraju dostępne są cztery szczepionki przeciwko SARS-CoV-2. Dwie z nich to szczepionki mRNA, dwie to szczepionki wektorowe. Wskazania do stosowania, liczba dawek oraz częstość podania są zgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego.
Niewątpliwie wyniki badań klinicznych pozwoliły na istotny wgląd w podstawową charakterystykę badanych szczepionek, przede wszystkim w aspekcie ich wysokiej skuteczności i bezpieczeństwa. Jednakże masowe szczepienia na całym świecie pozwoliły na dokładniejsze określenie profilu bezpieczeństwa preparatów. W ostatnim czasie pojawiły się liczne doniesienia obserwacyjne oraz opisy przypadków dermatoz związanych z podaniem szczepionki przeciw COVID-19, rozwijających się de novo lub jako zaostrzenie istniejącej już wcześniej choroby skóry.
Wyróżnia się kilka podtypów skórnych działań niepożądanych: opóźnione duże odczyny, osutki odropodobne, pokrzywkę, opóźnione odczyny zapalne na wypełniacze z kwasu hialuronowego, odmroziny oraz szereg innych chorób, które przedstawiono w formie opisów przypadków. Większość z nich miała charakter łagodny, samoustępujący. Dlatego też w świetle trwającej pandemii, pojawiających się nowych wariantów SARS-CoV-2, potencjalne działania niepożądane szczepionek COVID-19 nie powinny stanowić przeszkody w dostarczaniu tych wartościowych preparatów w walce z wirusem. Jednakże świadomość rzadkich skórnych działań niepożądanych jest niezbędna dla pracowników służby zdrowia, w szczególności lekarzy dermatologów, celem wdrożenia odpowiedniego postępowania.
Słowa kluczowe: wirus SARS-CoV-2, infekcja COVID-19, szczepienie
Abstract
Vaccines are a very useful, still new weapon against COVID-19, that stimulate the immune system. Launched on the medical market in late 2020, they have not met with a complete public approval. The main concern is related to potential post-vaccination side effects. Currently, four vaccines against SARS-CoV-2 are available in our country. Two of them are mRNA vaccines, two are vector vaccines.
Undoubtedly, the results of clinical trials have provided important insights into the basic characteristics
of the studied vaccines, primarily in terms of their high efficacy and safety. However, mass vaccination around the world has allowed a more accurate determination of the safety profile of the formulations. Recently, there have been numerous observational reports and case reports of dermatoses associated with COVID-19 vaccine administration, developing de novo or as an exacerbation of a pre-existing skin disease.
There are several subtypes of cutaneous adverse reactions: delayed grand mal reactions, dermatitis-like reactions, urticaria, delayed inflammatory reactions to hyaluronic acid fillers, frostbite, and a number of other conditions, which are presented as case reports. Most of these were benign and self-limiting in nature. Therefore, in light of the ongoing pandemic, emerging new variants of SARS-CoV-2, the potential side effects of COVID-19 vaccines should not hinder the delivery of these valuable formulations in the fight against the virus. However, awareness of rare cutaneous adverse reactions is essential for healthcare professionals, particularly dermatologists, to implement appropriate management.
Key words: SARS-CoV-2 virus, COVID-19 infection, vaccination
Świerzb – „stara” choroba, nowe możliwości leczenia
Scabies – „old” disease, new treatment options
Michał Niedźwiedź, Małgorzata Skibińska, Joanna Narbutt
Michał Niedźwiedź, Małgorzata Skibińska, Joanna Narbutt
Streszczenie
Świerzb wywołany zakażeniem roztoczem z rodzaju Sarcoptes jest najczęstszą pasożytniczą chorobą zakaźną skóry. Choroba ta dotyczy rocznie około 150-200 milionów ludzi na świecie i stanowi nadal poważny problem terapeutyczny. W Polsce w latach 2001-2008 świerzb rozpoznano u ponad 100 000 chorych. Dzięki wprowadzeniu nowych preparatów możliwe jest obecnie zapewnienie pacjentom różnych opcji leczniczych, a co za tym idzie zwiększenie skuteczności terapii. Wprowadzenie do obrotu w Polsce ogólnie stosowanej iwermektyny zwiększyło możliwości leczenia świerzbu, zwłaszcza wśród pacjentów, u których aplikacja preparatów miejscowych jest utrudniona lub niemożliwa oraz gdy zakażenie dotyczy większych skupisk ludzkich. Należy zawsze pamiętać o leczeniu osób z kontaktu oraz o konieczności, w większości przypadków, powtórzenia terapii w odstępie czasowym. W artykule omówiono epidemiologię, postaci kliniczne oraz leczenie świerzbu z uwzględnieniem wyboru leku w zależności od postaci i leczonej populacji chorych.
Słowa kluczowe: świerzb, leczenie, iwermektyna
Abstract
Scabies, caused by Sarcoptes scabiei, is the most common parasitic skin infection. It affects about 150-200 million people worldwide annually and constitutes a significant therapeutic problem. Between 2001 and 2008 scabies was diagnosed in over 100 000 patients in Poland. New treatment options offer choice for patients and increase treatment effectiveness. Marketing authorization for ivermectin in Poland widened the range of available therapies for scabies, especially in patients in whom application of topical medications may be challenging or difficult and when the infection occurs in large communities. It is essential to treat individuals who had close contact with infected patients and to repeat the treatment as directed. Scabies epidemiology, clinical manifestations and the suggested choice of treatment depending on the clinical picture and treated population are discussed in this paper.
Key words: scabies, treatment, ivermectin
Atopowe zapalenie skóry typu niemowlęcego postrzegane przez pryzmat fizyki – dlaczego tak ważne jest wczesne rozpoznanie i profilaktyka pierwotna? Cztery cechy wczesnego rozpoznania
Physics of infant atopic dermatitis – why is early diagnosis and primary prevention so important? Four features of early diagnosis
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
Streszczenie
Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest najczęstszą chorobą skóry u dzieci w krajach Europy Zachodniej. U ok. 60% pacjentów objawy AZS rozwijają się w ciągu 1. roku życia. AZS jest chorobą uwarunkowaną genetycznie – podstawowym zaburzeniem jest defekt białka filagryny. Na ujawnienie i/lub zaostrzenie się choroby mają wpływ czynniki środowiskowe, z których najważniejszymi są suche przegrzane powietrze i niewłaściwe zabiegi higieniczne. Ważna jest profilaktyka pierwotna i wczesne rozpoznanie, tak aby choroba nie stała się przewlekła i nawrotowa. W okresie niemowlęcym istnieją 4 wyraźne cechy pozwalające rozpoznać chorobę: suchość skóry, objaw lakierowanych policzków, wolny od zmian trójkąt nosowo-wargowy i wolny od zmian obszar pampersowy. Wynikają one z fizycznego oddziaływania czynników środowiskowych na genetycznie predysponowane do choroby dziecko. Pierwsza faza choroby jest więc fizykalnym zapaleniem skóry. Później rozwijają się kolejne zaburzenia, mogące prowadzić do ciężkiego przebiegu choroby.
Słowa kluczowe: niemowlęta, bariera skórna, czynniki uszkadzające, profilaktyka pierwotna, atopowe zapalenie skóry
Abstract
Atopic dermatitis (AD) is the most common skin disease in children in Western Europe. About 60% of patients develop AD symptoms within the first year of life. Atopic dermatitis is a genetically determined disease – the fundamental disorder is the defect of the filaggrin protein. The disclosure and or exacerbation of the disease is influenced by environmental factors, the most important of which are dry overheated air and improper hygiene. Primary prophylaxis and early diagnosis are important so that the disease does not become chronic and recurrent. In infancy, there are four distinct features to recognize the disease: dry skin, a symptom of varnished cheeks, a lesion-free nasolabial triangle, and a lesion-free “pampers” area. They result from the physical influence of environmental factors on a child genetically predisposed to the disease. The first phase of the disease is therefore physical dermatitis. Later, further disorders develop that can lead to a severe course of the disease.
Key words: infants, skin barrier, damaging factors, primary prevention, atopic dermatitis
Atopowe zapalenie skóry – korzyści ze stosowania terapii proaktywnej
Atopic dermatitis – benefits from recommending proactive therapy
Agnieszka Żebrowska
Agnieszka Żebrowska
Streszczenie
Atopowe zapalenie skóry to przewlekła, nawrotowa, zapalna choroba skóry, a leczenie i postępowanie profilaktyczne muszą uwzględniać złożoną i nie do końca poznaną patogenezę AZS oraz wpływ tej choroby na jakość życia. Choroba ta stanowi istotny problem ekonomiczny zarówno dla rodziców dzieci z AZS, jak i dla chorych dorosłych. Związane z tą chorobą zaostrzenia są zaś wyzwaniem w codziennej praktyce dermatologa, alergologa, a także pediatry i lekarza rodzinnego.
Do zadań każdego lekarza powinna należeć edukacja pacjenta chorego na AZS i rodziców dzieci w zakresie podstawowej wiedzy o tej chorobie, czynnikach zaostrzających jej przebieg oraz możliwości identyfikacji i eliminacji czynników sprawczych, gdyż skuteczne leczenie tego przewlekłego schorzenia jest zależne od zrozumienia istoty choroby. Właściwie dobrana terapia jest niezwykle ważna i artykuł przedstawia zalety terapii proaktywnej, która powinna stanowić podstawę leczenia atopowego zapalenia skóry.
Słowa kluczowe: atopowe zapalenie skóry, leczenie, takrolimus, terapia proaktywna
Abstract
Atopic dermatitis is a chronic, recurrent, inflammatory skin disease, which treatment as well as prophylactic management must take into account the complex and not fully understood pathogenesis of AD and the impact of this disease on the quality of life. This disease is a significant economic problem both for parents of children with AD and for adult patients. The exacerbations associated with this disease are a challenge in the daily practice of a dermatologist, allergist, as well as a pediatrician and a family doctor. The tasks of each physician should include educating the patient with AD and the parents of children in the basic knowledge about the disease, factors exacerbating its course and the possibility of identifying and eliminating the causative factors, because effective treatment of this chronic disease depends on understanding the essence of the disease. Properly selected therapy is extremely important and the article presents the advantages of proactive therapy, which should be the basis for the treatment of atopic dermatitis.
Key words: atopic dermatitis, leczenie, tacrolimus, proactive therapy
Klasyczny liszaj płaski mieszkowy: cechy kliniczne, trichoskopowe i histopatologiczne na przykładzie zmian skórnych u 54-letniej pacjentki
Classic lichen planopilaris: clinical, trichoscopic and histopathologic features on the example of skin lesions in a 54-year-old patient
Piotr Brzeziński, Beatriz Di Martino Ortiz, Ewelina Cywińska
Piotr Brzeziński, Beatriz Di Martino Ortiz, Ewelina Cywińska
Streszczenie
Liszaj płaski mieszkowy to przewlekłe łysienie bliznowaciejące, charakteryzujące się nadmiernym rogowaceniem przymieszkowym, rumieniem okołomieszkowym i utratą ujścia mieszków włosowych. Zmiany skórne głowy mogą być pojedyncze lub mnogie i często obejmują wierzchołek i okolice ciemieniowe. W mieszkach włosowych na obrzeżach łysienia występuje rumień okołomieszkowy. W aktywnych zmianach włosy anagenowe można łatwo wyrywać. Powszechnie spotykanymi objawami i oznakami są zwiększone wypadanie włosów, swędzenie, łuszczenie, pieczenie i tkliwość. Odróżnienie łysienia bliznowaciejącego od innych można przeprowadzić poprzez drobiazgową ocenę wyników klinicznych, w tym trichoskopii, histopatologicznych i immunohistopatologicznych.
Na podstawie liszaja płaskiego mieszkowego u 54-letniej pacjentki przedstawiono obraz kliniczny i diagnostykę tej jednostki chorobowej.
Słowa kluczowe: liszaj płaski mieszkowy, łysienie bliznowaciejące, łysienie, blizna, bliznowacenie
Abstract
Lichen planopilaris is a chronic scarring alopecia characterized by excessive follicular keratosis, peri-follicular erythema, and loss of the hair follicle outlet. The scalp lesions can be single or multiple and often involve the apex and parietal areas. Perifollicular erythema occurs in the hair follicles on the edge of alopecia. In active lesions, anagen hair can be easily pulled out. Common symptoms and signs are increased hair loss, itching, flaking, burning, and tenderness. Differentiation from other scarring alopecia can be made by meticulous evaluation of clinical outcomes, including trichoscopy, histopathology, and immunohistopathology.
On the basis of follicular lichen in a 54-year-old patient, the clinical picture and diagnostics of this disease entity were presented.
Key words: lichen planopilaris, cicatricial alopecia, alopecia, cicatricial, scarring
Podostra reakcja skórna w postaci rumienia wielopostaciowego po podaniu dożylnym infliksymabu – studium przypadku
Subacute skin reaction in the form of erythema multiforme after intravenous infliximab injection – a case report
Krzysztof Kanabaj, Iwona Krela-Kaźmierczak, Kinga Adamska, Magdalena Czarnecka-Operacz, Monika Bowszyc-Dmochowska, Agnieszka Dobrowolska
Krzysztof Kanabaj, Iwona Krela-Kaźmierczak, Kinga Adamska, Magdalena Czarnecka-Operacz, Monika Bowszyc-Dmochowska, Agnieszka Dobrowolska
Streszczenie
Inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa (TNF-α inhibitors – tumor necrosis factor alpha inhibitors) stanowią znaną już od lat, szeroką grupę leków biologicznych stosowanych w wielu jednostkach chorobowych. Działania niepożądane ich stosowania, a także odległe skutki terapii są cały czas badane. Dotyczy to również skórnych powikłań. Infliksymab jest jednym z najczęściej stosowanych w Polsce przedstawicielem tej grupy – m.in. w łuszczycy, reumatoidalnym zapaleniu stawów czy nieswoistych zapaleniach jelit. W tym opisie przedstawiamy przypadek 65-letniej pacjentki, która na 11 dni po podaniu infliksymabu z powodu opornej na standardowe leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna, rozwinęła ostrą reakcję skórną, która ze względu na swoją niejasną morfologię, traktowana była do czasu rozpoznania histopatologicznego i immunofluorescencyjnego jako podostry toczeń skóry lub rumień wielopostaciowy. Po weryfikacji histopatologicznej, przypadek ten został zaklasyfikowany jako rumień wielopostaciowy bez zajęcia błon śluzowych. Pacjentka uzyskała pełną remisję zmian skórnych po trzech dożylnych pulsach metyloprednizolonu i leczeniu miejscowym propionianem klobetazolu.
Ze względu na niejasny patomechanizm występowania tego rzadkiego powikłania polekowego, konieczne są dalsze badania, które pozwolą lepiej zrozumieć istotę samego problemu klinicznego, umożliwią opracowanie konkretnego postępowania w przypadku jego wystąpienia, a także poszerzą wiedzę naukową w tym zakresie. Ze względu na to, że inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa stosowane są w wielu dyscyplinach medycyny, konieczna jest współpraca lekarzy różnych specjalności w tym zakresie.
Słowa kluczowe: działania niepożądane leku, infliksymab, rumień wielopostaciowy, inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa
Abstract
Tumor necrosis factor alpha (TNF-α) inhibitors are a commonly known group of biopharmaceuticals administered in many different diseases. Their adverse reactions and distant effects of prolonged therapy are still being researched. That applies also to dermatological complications of the treatment. Infl iximab is one of the most commonly used TNF-a inhibitors in Poland in treatment of psoriasis, rheumatoid arthritis and inflammatory bowel disease. We present a case of a 65-year-old woman, who suffered from a subacute skin reaction 11 days after having received the drug that she had received due to Crohn disease. Owing to the ambiguous morphological image of the lesions, both subacute cutaneous lupus erythematosus and erythema multiforme were suspected. Later, the histopathological and immunofluorescent findings ruled out the first and confirmed it to be the latter diagnosis. The patient achieved complete remission after three high-dosed pulses of methylprednisolone and being administered topical clobetasol propionate during the whole treatment.
Due to the unknown pathomechanism of such a rare side effect, more research is required to help us understand the underlying cause of this clinical phenomenon. Moreover, it could lead to developing a better procedure in similar cases in the future. As tumor necrosis factor alpha inhibitors are commonly used in a wide variety of different clinical scenarios in many medical fields of expertise, a cooperation between physicians of different specialties is required.
Key words: adverse drug reaction, infliximab, erythema multiforme, tumor necrosis factor alpha inhibitor
Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
Streszczenie
Łojotokowe zapalenie skóry typu niemowlęcego rozwija się głównie pod wpływem androgenów ciążowych matki. Ujawnia się najczęściej między 5. a 8. tygodniem życia. Występuje w formie ciemieniuchy lub wyprzeniowej. Leczy się ją delikatnymi środkami przeciwzapalnymi i złuszczającymi. Poronna rybia łuska jest jedną z cech mniejszych kryteriów rozpoznania atopowego zapalenia skóry według Hanifina i Rajki. Wymaga nawilżania skóry i dobrania odpowiednich emolientów stosownie do obszarów anatomicznych.
Odwinięcie brzegu powieki to zaburzenie ułożenia powieki, polegające na zwiotczeniu i wywinięciu jej brzegu rzęskowego, który odstaje od gałki ocznej. Towarzyszy m.in. różnym postaciom rybiej łuski. W wyniku wysychania gałki ocznej może dochodzić do szeregu zaburzeń.
Łuszczyca jest jedną z najczęstszych chorób skóry o przewlekłym i nawrotowym charakterze. Może wystąpić w każdym miejscu, np. w fałdach zausznych. W takiej lokalizacji wymaga szczególnie delikatnego leczenia. Podczas żądlenia pszczoły wprowadzają do ciała ofiary jad, który wywołuje łagodną lub nasiloną reakcję miejscową rozwiniętą w czasie. Mogą wystąpić także objawy ogólnoustrojowe. Zagrażający życiu jest wstrząs anafilaktyczny.
Słowa kluczowe: łojotokowe zapalenie skóry typu niemowlęcego, rybia łuska zwykła, wywinięcie powiek, łuszczyca, użądlenie przez pszczoły
Abstract
Infantile seborrheic dermatitis develops mainly under the infl uence of maternal pregnancy androgens.
It appears most often between the 5th and 8th week of life. It comes in the form of a cradle cap or displacement. It is treated with gentle anti-infl ammatory and exfoliating agents. Abortive ichthyosis is one of the features of the minor criteria for the diagnosis of atopic dermatitis according to Hanifin and Rajka. It requires moisturizing the skin and choosing the right emollients according to anatomical areas.
The eversion of the edge of the eyelid is a disorder of the eyelid position, as a result of which it becomes flaccid and its ciliary edge protrudes from the eyeball. Accompanies, among others various forms of ichthyosis. As a result of the eyeball drying out, a number of disorders can occur. Psoriasis is one of the most common chronic and relapsing skin diseases. It can occur anywhere, e.g. in the ear folds. In such a location, it requires particularly gentle treatment. During the sting, the bees introduce venom into the victim’s body. Insect venom elicits a mild to severe local reaction developed over time. Systemic symptoms may also occur. Life threatening is anaphylactic shock.
Key words: infantile seborrheic dermatitis, common ichthyosis, eyelid eversion, psoriasis, bee sting