Atopowe zapalenie skóry. Część II. Leczenie
Atopic dermatitis. Part II. Treatment
Marta Pastuszka, Andrzej Kaszuba

 

Streszczenie
Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą i nawrotową dermatozą zapalną, rozwijającą się na podłożu skazy atopowej. W pierwszej części artykułu zaprezentowano najnowsze dane na temat etiopatogenezy schorzenia, omówiono jego obraz kliniczny oraz podano wskazówki dotyczące jego diagnostyki. Część druga poświęcona jest natomiast zagadnieniom dotyczącym profilaktyki, właściwej pielęgnacji skóry atopowej oraz leczenia atopowego zapalenia skóry.

 

Słowa kluczowe: atopowe zapalenie skóry, profilaktyka, leczenie

 

Usuwanie zmian naczyniowych skóry typu: teleangiektazje, spider nevi i angioma cherry za pomocą lasera KTP 532 nm 
532 nm KTP laser tretment for telangiectasias, spider nevi and angioma cherry
Agata Mańkowska, Zygmunt Adamski, Wojciech Kasprzak

 

Streszczenie
Projekt obejmował badanie efektywności i przydatności zabiegów usuwania wybranych zmian naczyniowych skóry za pomocą lasera Nd-Yag KTP o długości fali 532 nm oraz ocenę czynników mających wpływ na ich efekt. Do badań zakwalifikowano 116 pacjentów, u których usuwano zmiany o charakterze teleangiektazji, zlokalizowane w okolicy twarzy (108), pajączków naczyniowych (spider nevi) (41) oraz cherry angioma (12). W zabiegach laserowego usuwania zmian naczyniowych skóry najlepsze efekty uzyskano w wyniku usuwania zmian typu angioma cherry. Podobnie, zadowalające efekty terapii otrzymano podczas usuwania zmian typu spider nevi oraz teleangiektazje. Efekt terapii zmian typu teleangiektazje zależy jednak od miejsca lokalizacji problemu. Najmniej korzystne efekty, charakteryzujące się również najmniejszą trwałością, były obserwowane w okolicy skrzydełek nosa.

 

Słowa kluczowe: laser KTP 532 nm, laserowe usuwanie zmian naczyniowych, teleangiektazje, pajączki naczyniowe, punkty rubinowe

 

Zespół Sturge’a-Webera
Sturge-Weber syndrome
Joanna Kowalska-Brocka, Maciej Brocki, Sebastian Uczniak, Andrzej Kaszuba

 

Streszczenie
Zespół Sturge’a-Webera (SWS) jest rzadkim wrodzonym schorzeniem należącym do chorób skórno-nerwowych, charakteryzującym się występowaniem PWS (port-wine stain, czyli plam koloru czerwonego wina) na twarzy z współistniejącymi malformacjami naczyniowymi w obrębie OUN oraz narządu wzroku. W obrazie klinicznym, oprócz rozległych zmian skórnych (zajmujących najczęściej obszar unerwiony przez trzy gałązki nerwu trójdzielnego – V1, V2, V3), mogą wystąpić objawy świadczące o zajęciu OUN: padaczka, upośledzenie umysłowe, bóle głowy, hemiplegia, hemiparesja, hemianopsia oraz objawy okulistyczne (nadciśnienie śródgałkowe, jaskra, różnobarwność tęczówki, naczyniaki naczyniówki, nadtwardówki czy siatkówki). Częstość występowania zespołu szacuje się 1 na 50 000 osób, jednakowo u obu płci. Etiologia choroby nie została dotychczas poznana. W ostatnich badaniach wysunięto hipotezę występowania zaburzenia ekspresji genów fibronektyny i innych genów macierzy zewnątrzkomórkowej w obrębie skóry zmienionej przez PWS i tkanek mózgu u pacjentów z SWS. Z kolei za patogenezę PWS prawdopodobnie jest odpowiedzialna mutacja genu RASA1. W przypadku zajęcia pierwszej gałązki nerwu trójdzielnego (V1) przez PWS wskazana jest częsta kontrola okulistyczna, ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia jaskry wrodzonej. Diagnostyka neurologiczna powinna być także podjęta w przypadku, jeśli zmiana skórna dotyczy V1 i współistnieje co najmniej jedno z zaburzeń okulistycznych lub neurologicznych albo gdy plama naczyniowa rozszerza się na obszar powieki górnej oraz obszar unerwiony przez V2 lub V3. Leczenie zespołu SWS jest głównie objawowe i zmierza do leczenia napadów padaczkowych, jaskry oraz PWS. Obecnie standardem w leczeniu dermatologicznym zmian skórnych o charakterze PWS jest laseroterapia za pomocą lasera PDL 595 nm.

 

Słowa kluczowe: zespół Sturge’a-Webera, plama koloru czerwonego wina, malformacje kapilarne, padaczka, jaskra

 

Zmiany okołoustne u dzieci w poszczególnych okresach rozwojowych
Perioral lesions in children in different periods of development
Mirosława Kuchciak-Brancewicz

 
Streszczenie
Zmiany okołoustne kojarzą się nam w pierwszej chwili z zapaleniem okołoustnym (dermatitis
perioralis). Jest jednak wiele innych jednostek chorobowych, w których zmiany lokalizują się wokół ust, jak i wiele stanów usposabiających do ich wystąpienia. W pracy przedstawiono najczęstsze z nich z uwzględnieniem wieku, ponieważ poszczególne okresy rozwojowe predysponują do ich wystąpienia. Zaproponowano również leczenie, w którym preferuje się leki obojętne, gdyż z zasady zmiany okołoustne są przeciwwskazaniem do miejscowego leczenia glikokortykosteroidami.

 

Słowa kluczowe: zmiany okołoustne u dzieci, zapalenie okołoustne, stany predysponujące, przedziały wiekowe

 

Wapnica skóry. Część II. Dostępne opcje terapeutyczne
Calcinosis cutis. Part II. Treatment options
Nadine Reiter, Laila El-Shabraw, Bernd Leinweber, Andrea Berghold, Elisabeth Aberer

 

Streszczenie
Niewielkie złogi wapnia mogą być skutecznie leczone przy użyciu warfaryny, usunięcia chirurgicznego, lasera CO2, ceftriaksonu i podawanych dożylnie immunoglobulin. Większe zwapniałe zmiany można leczyć za pomocą łyżeczkowania, interwencji chirurgicznej, lasera CO2, probenecydu, diltiazemu, wodorotlenku glinu i bisfosfonianów. Minocyklina zmniejsza stan zapalny otaczający zwapnienia. Zaobserwowano też niewielką redukcję ich rozmiaru. Litotrypsja jest stosowana do kontroli bólu w wapnicy skóry.

 

Słowa kluczowe: wapnica skóry, medycyna oparta na faktach (EBM), badanie przeglądowe, terapia

 

Niskie dawki izotretynoiny w terapii trądziku zwykłego
Low doses isotretinoine in the treatment of acne vulgaris
Piotr Brzeziński, Ahmad Thabit Sinjab

 
Streszczenie
Izotretynoina zrewolucjonizowała leczenie trądziku pospolitego. Leczenie trądziku izotretynoiną w dawce od 0,5 do 1,0 mg/kg m.c./dobę jest powszechnie uznawane i uważane za bezpieczne, choć czasami nie jest łatwo tolerowane z powodu jej skórnych objawów ubocznych. Niskie dawki izotretynoiny (0,5 mg/kg m.c./dobę) są zalecane w terapii trądziku od łagodnego do umiarkowanego. Można znaleźć również doniesienia na temat leczenia dawkami w granicach 0,25-0,4 mg/kg m.c./dobę. Terapie takie są różnie oceniane przez autorów. Mimo stosowania niskich dawek leku opisywane są też niepożądane objawy.
Przedstawiono przypadek 14-letniego chłopca leczonego doustną izotretynoiną. W pracy
przeanalizowano informacje na temat leczenia trądziku niskimi dawkami izotretynoiny.

 

Słowa kluczowe: trądzik zwykły, izotretynoina, niskie dawki leku, leczenie