Franciszek Seneczko
Streszczenie

Zaburzenia snu wpływają negatywnie na wszystkie układy organizmu – prowadzą do wzrostu zachorowalności na inne choroby, podwyższenia odczuwania bólu, obniżenia jakości życia oraz zwiększają ryzyko śmiertelności. Wyróżnia się ok. 80 typów zaburzeń snu. Spośród nich, poza różnymi postaciami bezsenności (insomnia), do najbardziej rozpowszechnionych form zaburzeń oddychania w czasie snu (sleep disordered breathing) należy obturacyjny bezdech senny (obstructive sleep apnea), określany również jako zespół obturacyjnego bezdechu sennego (obstructive sleep apnea syndrome). Jest to zaburzenie przewlekłe i rozpowszechnione, kojarzone także z wieloma chorobami ogólnymi, również z niektórymi chorobami dermatologicznymi. W pracy omówiono choroby dermatologiczne kojarzone z obturacyjnym bezdechem sennym, najbardziej rozpoznane (łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, czerniak, zespół Sjögrena, sarkoidoza, choroba Behçeta) oraz inne, opisywane kazuistycznie.

Słowa kluczowe: obturacyjny bezdech senny, zespół metaboliczny, otyłość, dyslipidemia, choroby skóry, łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, czerniak złośliwy, zespół Sjögrena, sarkoidoza, choroba Behçeta

Sleep disorders have bad effects on all of the systems of the human body – they result in increased morbidity, less pain tolerance, decreased quality of life and the increased risk of mortality. There are about 80 types of sleep disorders. Among different forms of insomnia, the most common type of the sleep disordered breathing is the obstructive sleep apnea, which is also described as an obstructive sleep apnea syndrome. This is a chronic and widely spread disorder, which is also associated with general diseases and also with some dermatological diseases. This work discusses dermatological diseases which are linked with the obstructive sleep apnea, the most recognized such as psoriasis, atopic dermatitis, melanoma, Sjogren’s syndrome, sarcoidosis, Behçet’s disease, and other ones described casuistically.

Key words: obstructive sleep apnea, metabolic syndrome, obesity, dyslipidemia, skin diseases, psoriasis, atopic dermatitis, melanoma malignum, Sjögren’s syndrome, sarcoidosis, Behçet’s disease

 

Mirosława Kuchciak-Brancewicz, Joanna Krzysiek, Aleksandra Kobusiewicz, Andrzej Kaszuba
Streszczenie

Wśród wielu chorób, z jakimi lekarz może mieć do czynienia w praktyce dermatologicznej u dzieci, wymienia się dwie, które często sprawiają trudności diagnostyczne, a w konsekwencji również lecznicze. Choroby te mogą współistnieć w określonym przedziale czasowym. Mowa tu o łojotokowym i atopowym zapaleniu skóry wieku niemowlęcego. Celem artykułu jest przedstawienie zróżnicowania tych dwóch jednostek chorobowych wymagających podobnego leczenia przeciwzapalnego, a w przypadku atopowego zapalenia skóry także właściwej emolientacji.

Słowa kluczowe: niemowlęta, łojotokowe zapalenie skóry, atopowe zapalenie skóry, różnicowanie

Among many diseases in the youngest we may come across in dermatological practice, two of them often cause diagnostic and consequently therapeutic difficulties. These diseases, in addition, can coexist in a certain time interval. This concerns seborrheic and atopic dermatitis of infancy. The aim of the article is to diff erentiate these two diseases requiring similar anti-inflammatory treatment, but in the case of atopic dermatitis also appropriate emollientation.

Key words: infant, seborrheic dermatitis, atopic dermatitis, differentiation

The role of chronic venous insuffi ciency in the development of crural eczema
Witold Owczarek

 Streszczenie

Przewlekła niewydolność żylna (PNŻ) oraz wyprysk podudzi będący jej konsekwencją, stanowią istotny problem społeczny. Podstawową przyczyną PNŻ jest nadciśnienie żylne, definiowane jako stan zaburzonego odpływu i zastoju żylnego u pacjenta znajdującego się w pozycji stojącej, wskutek refluksu, zwężenia lub niedrożności żył bądź ich współwystępowania. Nadciśnienie żylne wpływa na rozwój zmian patologicznych zarówno w obrębie żył, jak i tkanek znajdujących się wokół naczyń. Zmiany skórne występujące w przebiegu przewlekłej niewydolności żylnej są spowodowane przede wszystkim trwającym procesem zapalnym. Mikroangiopatia w przebiegu PNŻ jest przyczyną uszkodzenia bariery naskórkowej i czynnikiem podstawowym patogenezy wyprysku podudzi skóry u tej grupy chorych. Leczenie wyprysku podudzi jest niezwykle trudne z uwagi na wzajemnie oddziaływanie nieprawidłowych procesów naczyniowo-zapalnych. Skuteczna terapia powinna obejmować wszystkie elementy patogenezy choroby, tzn.: leczenie nadciśnienia żylnego, poprawę funkcji barierowej skóry oraz leczenie wyprysku podudzi. Z tego powodu poprawa zaburzeń żylnych w przebiegu PNŻ, m.in. poprzez zastosowanie sulodeksydu, może istotnie wpłynąć na przebieg wyprysku podudzi.

Słowa kluczowe: wyprysk podudzi, przewlekła niewydolność żylna, sulodeksyd

Chronic venous insufficiency (CVI) and it’s consequence, crural eczema, is a significant social problem. At the basis of CVI lies venous hypertension, defined as the condition of impaired venous outflow and venous stasis in a standing position as a result of reflux, stenosis or vein occlusion, or coexistence of these factors. Venous hypertension is responsible for the development of pathological changes, both within the veins and tissue around the vessels. Skin changes occurring in the course of CVI are caused primarily by ongoing inflammatory process. Microangiopathy observed in CVI is the reason for epidermal barrier damage and results in skin eczema in this group of patients. The difficulties in crural eczema treatment result from mutual interactions between abnormal vascular and inflammatory processes. The correct treatment should cover all pathogenesis factors: treatment of venous hypertension, crural eczema and improvement of the skin barrier function. For this reason, the improvement of venous disorder in CVI, inter alia by using Sulodexide, may significantly affect crural eczema.

Key words: crural eczema, chronic venous insufficiency, sulodexide

Joanna Łudzik, Alexander Witkowski, Adrian Chwojnicki

Nowotwory skóry to najczęściej występujące nowotwory w populacji światowej, o wyraźnej tendencji wzrostowej. Poprawa wczesnej diagnostyki nowotworów skóry jest ważna w populacji polskiej, gdyż zachorowalność odnotowana w większości rejestrów w kraju jest poniżej średniej europejskiej. Nowoczesna technologia obrazowania, jaką jest refleksyjna mikroskopia konfokalna (reflectance confocal microscopy − RCM), stosowana w codziennej praktyce, przyczynia się do poprawy wczesnej diagnostyki nowotworów skóry. Badanie histopatologiczne nadal pozostaje złotym standardem w rozpoznaniu nowotworów skóry, lecz rozpowszechnienie RCM z pewnością doprowadzi do ograniczenia potrzeby wykonywania inwazyjnych i niepotrzebnych biopsji diagnostycznych. Czułość oceny jest wyższa dla doświadczonych użytkowników RCM w porównaniu z nowo wyszkolonymi osobami w odczycie obrazów (91% vs. 84,8%), ale swoistość diagnozy jest zbliżona (80% vs. 77,9%). Na podstawie przedstawionych przypadków – łagodnego rogowacenia liszajowatego i znamienia o cechach atypii – pokazano, że refleksyjna mikroskopia konfokalna jest pomocna w precyzyjnym diagnozowaniu. Pozwala na identyfikację lub wykluczenie proliferacji atypowych melanocytów wokół mieszków włosowych, komórek pagetoidalnych w naskórku oraz innych zmian na granicy skórno-naskórkowej – typowych dla czerniaka. Obserwuje się wyraźne korzyści dla systemu zdrowotnego wynikające ze zmniejszenia obciążenia finansowego, jakie stanowią koszty procedur chirurgicznych i patologicznych. Istotna jest również redukacja przepełnionych list oczekujących na zabiegi dermatochirurgiczne i biopsje zmian oraz – będące ich konsekwencją – ryzyko opóźnionej diagnozy, zwłaszcza w przypadku niejednoznacznych zmian skórnych.

Słowa kluczowe: znamię, dermoskopia, refleksyjna mikroskopia konfokalna

Skin cancer is the most common cancer in the world population with a raising trend. Improvement of early cancer diagnosis is important in Polish population since the reported incidence in the Polish cancer registry is higher than the European average. Modern non-invasive imaging technology such as reflectance confocal microscopy (RCM) used in everyday practice contributes to the early diagnosis of skin cancer. While histopathologic examination is the gold standard in the diagnosis of skin cancer the application of RCM may reduce unnecessary invasive diagnostic biopsies thanks to in-vivo view of skin lesion cytologic architecture. A recent study showed that sensitivity is higher for experienced RCM users versus those who are new to the field (91% vs. 84.8%), but that specificity is quite similar (80% vs. 77.9%). On the basis of the presented cases − lichen planus like keratosis and atypical nevus we showed that RCM is able to assist with precise diagnosis of skin lesions. RCM allows for the identification or exclusion of atypical melanocytes arouned hair follicles, pagetoid cells in the epidermis, or other changes at the dermal-epidermal junction that are typical for melanoma. There are added benefits for healthcare systems resulting from the decreased amount in the burden of surgical procedures and pathologic services which results in reduced waiting lists for dermatological surgery as well as the fundamental consequences of delayed diagnosis, especially in the case of equivocal skin lesions.

Key words: nevus, dermoscopy, reflectance confocal microscopy

 

Aleksandra Kosmala, Ryszard Żaba, Zygmunt Adamski

 Streszczenie

Wprowadzenie: Świerzb jest szeroko rozpowszechnioną, zakaźną i upośledzającą codzienne funkcjonowanie chorobą pasożytniczą, która dotyczy wszystkich grup socjoekonomicznych.Zazwyczaj rozpoznanie ustalane jest na podstawie obrazu klinicznego, jednak świerzb może imitować inne choroby dermatologiczne, co znacznie utrudnia ostateczną diagnozę. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie najnowszych danych dotyczących świerzbu oraz prezentacja przypadku infestacji świerzbowcem ludzkim diagnozowanym początkowo jako lymphomatoid papulosis.

Opis przypadku: Przedstawiono przypadek pacjenta przyjętego do Kliniki Dermatologii w celu diagnostyki rozsianych zmian skórnych o charakterze guzków oraz grudek barwy różowobrązowej, zlokalizowanych na całym ciele, z towarzyszącym intensywnym świądem, nasilającym się nocą. Początkowo podejrzewano lymphomatoid papulosis – pierwotnie skórnego chłoniaka z limfocytów T CD30+. W wyniku szerokiej diagnostyki rozpoznano jednak świerzb guzkowy.

Wnioski: Mimo że świerzb jest chorobą pasożytniczą znaną od wielu stuleci, z uwagi na swą różnorodność obrazu klinicznego nadal stanowi istotny problem diagnostyczny dla lekarzy, w tym także doświadczonych specjalistów. Poszukiwanie swoistej, czułej i łatwej w wykonaniu metody diagnostycznej choroby powinno być jednym z priorytetów współczesnej dermatologii.

Słowa kluczowe: świerzb, świąd, lymphomatoid papulosis, guzki

Introduction: Scabies is widespread, contagious and debilitating parasitic disease that affects all socio-economic groups. Usually the diagnosis is based on clinical signs, but scabies can imitate other dermatological diseases, which significantly impedes the right diagnosis. The aim of this paper is to present the latest data on scabies and case of scabies diagnosed initially as lymphomatoid papulosis.
Case report: We present patient admitted to the Department of Dermatology due to diagnose scattered skin lesions like nodules and pink – brown papules located throughout the whole body, accompanied by intense itching, especially during the night. First suspicion was lymphomatoid papulosis – primary cutaneous lymphoma T-cell CD 30+. As a result of extensive investigations we diagnose nodular scabies.

Conclusion: Although scabies is a parasitic disease known for many centuries, because of its variety of clinical symptoms, it is still an important diagnostic problem for physicians, even the specialists. The search for specific, sensitive and easily performed diagnostic method of the disease should be one of the priorities of modern dermatology.

Key words: scabies, itch, lymphomatoid papulosis, nodules

 

Karolina Olek-Hrab, Zygmunt Adamski
Streszczenie

Wśród wielu chorób endokrynologicznych na szczególną uwagę z punktu widzenia dermatologicznego zasługują zaburzenia tarczycy. Prawidłowa funkcja tego gruczołu odpowiada za szereg fizjologicznych procesów w organizmie. Zaburzenia tarczycy prowadzą do jej nadczynności lub niedoczynności, a także do zapalenia bądź powstawania nowotworów, co objawia się w postaci określonych zmian obserwowanych na skórze. W niniejszym artykule zostały omówione najczęstsze zmiany skórne towarzyszące wyżej wymienionym chorobom tarczycy. Wydaje się, że prawidłowe postępowanie diagnostyczne może przyczynić się do szybkiego ustalenia rozpoznania, a włączenie odpowiedniego leczenia wpływa na poprawę zarówno problemów endokrynologicznych, jak i dermatologicznych.

Słowa kluczowe: nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, zapalenie tarczycy, rak tarczycy

Among many endocrine diseases, from dermatological point of view thyroid disorders deserve special attention. The correct function of this organ response for several physiological processes in the body. Disorders leads to hyperthyroidism, hypothyroidism, thyroiditis or tumor growth. Expression of that process give certain skin changes. At work we present the most common skin lesions accompanying above mentioned thyroid disorders. The correct procedure seem to be crucial in making quick diagnosis and activate appropriate treatment. That can solve both endocrine and dermatological problems.

Key words: hyperthyroidism, hypothyroidism, thyroiditis, thyroid cancer

W pierwszej fazie AZS dominuje suchość skóry, która jest uwarunkowana genetycznym defektem białka filagryny. Na skutek działania czynników środowiskowych suchość ta nasila się, prowadząc do objawiania się choroby w postaci ognisk rumieniowo-złuszczających. Zmianom tym towarzyszy świąd. Właściwa emolientacja prowadzi do zredukowania zmian i ustąpienia objawów. Jeśli zaczerwienienie i szorstkość skóry utrzymują się mimo właściwej pielęgnacji, należy rozważyć rzadką, przewlekłą, zapalno-proliferacyjną chorobę skóry – łupież czerwony mieszkowy, który charakteryzuje się występowaniem dużego złuszczania, z okołomieszkowym stanem zapalnym i rogowaceniem. Ogniska szerzą się obwodowo i stopniowo się zlewają, powodując erytrodermię, z pozostawieniem ,,rezerw” skóry niezmienionej. Dla ustalenia rozpoznania konieczne jest wykonanie biopsji. W 7% przypadków klasycznej postaci świerzbu występują spoiste, czerwonobrunatne albo czerwonofioletowe guzki z nasilonym świądem (tzw. guzki przetrwałe). Nie są one zakaźne i mogą utrzymywać się przez kilka tygodni/miesięcy. Jeśli pomimo leczenia nie widać regresji zmian skórnych, należy zastanowić się, czy pacjent choruje wyłącznie na świerzb. Warto potrzeć jeden wykwit na ciele chorego, by odczytać objaw Dariera. Dodatni objaw Dariera nasuwa podejrzenie pokrzywki barwnikowej. Rozstrzygające jest w tym wypadku badanie histopatologiczne.
Nietrzymanie barwnika jest rzadką genodermatozą, w której zmianom skórnym mogą towarzyszyć inne anomalie rozwojowe narządów i układów. Zmiany skórne układają się wzdłuż linii Blaschko. Ujawniają się w życiu płodowym lub w pierwszych tygodniach życia. Mają różnorodny charakter, w zależności od stadium choroby. Zaleca się konsultacje genetyczne oraz badania mające na celu wykrycie anomalii rozwojowych i leczenie miejscowe, które zapobiegnie infekcjom w okresie zapalnym (w stadium pęcherzykowym).
Dzieci podlegają obowiązkowym szczepieniom ochronnym zgodnie z kalendarzem szczepień w danym kraju. Odczyn po szczepieniu jest efektem zainicjowanej reakcji układu odpornościowego na podanie szczepionki i jest zazwyczaj spodziewaną reakcją organizmu. Do miejscowych odczynów poszczepiennych należą: bolesny obrzęk i zaczerwienienie w miejscu podania, powiększenie okolicznych węzłów chłonnych, utworzenie się ropnia w miejscu wkłucia. Rzadziej może występować odczynupęcherzowy. W większości odczynów miejscowych wystarcza leczenie objawowe.

Słowa kluczowe: AZS, łupież czerwony mieszkowy, świerzb, pokrzywka barwnikowa, nietrzymanie barwnika, odczyny poszczepienne